بنام خدا

نگار پاکدل :

تهران، کلان‌شهری که برای برخی از شهرستانی‌های پیرامونش شهری آرمانی و شگفت‌انگیز است. اما آنانی که در تهران زندگی می‌کنند می‌دانند قورت دادن هرروزه‌ی دود چه مزه‌ی تلخی دارد.  می‌دانند سر و صدای  این شهر تا چه اندازه سرسام‌آور است. بیشتر تهرانی‌ها منتظرند تا تعطیلاتی پیش بیاید و راه یکی از شهرستان‌های کشور را پیش بگیرند تا دمی به دور از دود و هیاهو اندکی بیاسایند.

اما در این گزارش پیشنهادی را می‌بینید و می‌خوانید که طعم آسایش است‌، در همین نزدیکی‌ها. خیلی هم خودتان را آزار ندهید برای یک رانندگی خسته‌کننده و ساعت‌ها در ترافیک ماندن.
همین‌جا نزدیک خودمان، راه بلندی‌های سوهانک را پیش بگیرید تا دمی لذت زندگی به دور از هیاهو را حس کنید. عشایر کشورمان به تهران آمده‌اند تا دمی تهرانی‌ها را مهمان ساعات خوش زندگی‌شان کنند، زندگی ساده و به دور از دل‌نگرانی. هیچ آزی برای جمع‌آوری مال و چشم‌ و هم‌چشمی در کار نیست.
در جشنواره‌ای به نام «جشنواره‌ی‌ییلاقی‌اقوام‌ایرانی»، عشایر کشورمان از روزهای نخست تیرماه چادر‌هایشان را تا بلندای سوهانک آورده‌اند  تا به ما تهرانی‌ها نشان بدهند و بگویند ساده‌زیستی هم آرامش بیشتری دارد هم لذت و شادی بیشتر.
 عشایرمان تا پایان شهریورماه مهمان تهرانند. مهمانانی که نقش میزبان را بر دوش گرفته‌اند و پذیرای تهرانی‌های خسته از زندگی شهری‌اند. اگر خواهان آشنایی با شیوه‌ی زندگی عشایر کشورمان هستید، اگر هوس کمی آرامش کردید و اگر می‌خواهید تهرانی متفاوت را ببینید به این جشنواره سری بزنید.

شترهایی آذین شده آمده‌اند تا سوارتان کنند و سلانه سلانه گام بردارند. بی‌خیال تمام روزهایی که با شتاب دویدید و لذت آرامش زندگی را در بدو‌بدوهایتان گم کرده‌اید، سوار این شترها شوید و با بی‌خیالیشان همراه شوید.

اگر هم آن‌چنان به دویدن خو گرفته‌اید كه سوار شدن بر این شترها حوصله‌تان را سر می‌برد نگران نباشید اسب هم آورده‌اند تا آنانی‌كه عاشق سرعت و نوازش باد بر گونه‌هایشان هستند، سوار بر اسب شوند و از میان چادرهای عشایر با شتاب بتازند.